In het Bedevaartsoord van de HH. Martelaren van Gorcum was op 24 september Roderick Vonhögen te gast. Vonhögen is mediapriester en presentator bij Katholiek Nederland TV en hij hield de Brielle Lezing. Onder de titel ‘Van China tot Polen: wat we kunnen leren van kerkgroei op onverwachte plekken’, ging het over zijn ervaringen op de Wereldjongerendagen in Krakau, en die in China, toen hij op zoek ging naar zijn Chinese wortels.
Vonhögen nam zijn gehoor van bijna 50 personen mee op de reis die hij maakte met zijn moeder naar het noordoostelijk deel van China. Met filmbeelden en anekdotes illustreerde hij zijn verhaal: ‘Vooraf was ons verteld dat de katholieke kerk in China een ondergrondse kerk is. Dan denk je aan kelders en gordijnen stijf dicht. We merkten ook wel hoe in China geloven vol risico is. Maar we geloofden onze ogen niet, toen wij in het dorp waar we aankwamen, zagen hoe de priester met megafoon, vuurwerk, 40 misdienaars en een fanfare, door de straten ging om mensen op te halen voor de mis. We zagen een zelfbewuste gemeenschap waarin ouderen een belangrijke rol spelen: een soort dorpsoudsten; grootouders die het geloof doorgeven aan de kleinkinderen, voorleven, en laten zien dat het begint met een relatie met God.’
Roderick Vonhögen: ‘Paus Franciscus zegt het zo: “Ouderen zijn dragers van cultuur, de mensen in de samenleving die het meeste hebben meegemaakt en dus het meeste hebben door te geven.” In China zie je dat dat zo werkt. De verbindende lijn tussen de generaties zit in de cultuur en in het geloofsleven. Paus Franciscus zegt niet voor niets: “Dit is iets wat wij in het Westen opnieuw moeten ontdekken.” En tegen jonge mensen zegt hij: “Ga op bezoek bij opa en oma. Niet omdat jij dan iets doet voor hen, maar omdat zij zoveel kunnen betekenen voor jou.”
Vonhögen: ‘We horen vaak: de Nederlandse Kerk is vergrijsd. Misprijzend wordt dan bedoeld: dat wordt dus nooit meer wat! In China heb ik geleerd dat dat vergrijzen misschien wel onze sterke kant is. Ouderen hebben de ervaring van het geloof, zij weten ook hoe geloof en samenleving bij elkaar horen.’
‘Het is zoals weleens wordt gezegd: “God schrijft recht op kromme lijnen.” Wat in eerste instantie een mislukking lijkt, daar kan God iets goeds uit voort laten komen. De dood van de Martelaren van Gorcum leek een fiasco; alsof het geloof daar faalt. Maar de Martelaren hebben hun vertrouwen in de Heer vastgehouden. En keer op keer zie je dat – achteraf bekeken – God dáár is, waar je denkt dat de weg was doodgelopen. In de winter groeit de natuur ondergronds. Onder de lagen sneeuw zie je niets groeien, daar moet je op vertrouwen. Waarom durven we niet naar onze Kerk te kijken met de ogen van God. Juist in de winterkou bereidt Hij de lente voor.’ ‘Naar de WJD in Krakau gingen 900 Nederlandse jongeren mee. Er was een enorm enthousiasme. En ik heb daar gezien dat die 900 jongeren in feite 900 zaadjes zijn in onze samenleving. Ik zag hier het begin van de Kerk en van de samenleving van morgen’.
Jolanda Konings
Terug naar het overzicht